برندگان نوبل پزشکی سال 2019 را بیشتر بشناسید ، کشفی که به کمک درمان سرطان می آید - مجله عکسها

به گزارش سی وهشتمین قسمت از برنامه تلویزیونی چرخ به گفت وگویی درباره جایزه نوبل پزشکی امسال اختصاص داشت. میز علم برنامه یکشنبه 21 مهر، این برنامه میزبان مهران حبیبی رضایی، استاد بیوشیمی دانشگاه تهران بود.

جوان ترین و مسن ترین نوبلیست ها

حبیبی رضایی گفتگوی خود را با توضیحاتی درباره جایزه نوبل آغاز کرد: ده سال بعد از درگذشت آقای آلفرد نوبل در سال 1891 جوایز نوبل اعطا می شود. از سال 1901 حدود 590 جایزه نوبل اعطا شده و 935 نفر این جایزه را دریافت کرده اند. 347 جایزه فقط برای یک نفر بوده، 141 جایزه برای دو نفر و 102 جایزه هم برای سه نفر. پزشکی بر مبنای علوم پایه پایدار است و هر سه جایزه نوبل امسال که در فیزیولوژی و پزشکی اهدا شده، مبانی شیمی و بیولوژی دارند و کاربرد پزشکی. امروزه در پزشکی این بحث مطرح است که باید به شکل پیشگیرانه، بازدارنده، فردی و مشارکتی عمل کنیم. یعنی عرصه های علمی مختلف با پزشکی تلفیق شوند. ما بهترین یافته های پزشکی را در دانشکده های برق و فنی داریم. با احتساب نوبل های امسال، 112 نوبل پزشکی اهدا شده و 219 نفر این جایزه را برده اند. کم سن ترین برنده 32 ساله و مسن ترین فرد هم 87 ساله بوده است.

برندگان نوبل پزشکی را بیشتر بشناسید

جایزه نوبل پزشکی سال 2019 میلادی به ویلیام جی کالین جونیور، پیتر جی راتکلیف و گرگ ال سمنزا تعلق گرفت. جایزه نوبل پزشکی امسال به طور مشترک به این سه دانشمند به خاطر دستاورد آن ها در مورد چگونگی سازگاری سلول ها با اکسیژن موجود اهدا شد. این سه دانشمند یک تشکیلات مولکولی را شناسایی کردند که فعالیت ژن ها در پاسخ به میزان مختلف اکسیژن را تنظیم می کند. کشف بزرگ این سه نفر یکی از اساسی ترین فرآیند های سازگاری بدن را نشان می دهد. این افراد پایه و اساسی برای درک ما از چگونگی تاثیر اکسیژن بر متابولیسم سلولی و عملکرد فیزیولوژیکی بدن ایجاد کردند.

ویلیام جی کالین جونیور (William G. Kaelin, Jr) در سال 1957 میلادی در نیویورک متولد شده است. او مدرک دکتری خود را از دانشگاه دوک دریافت کرده و آموزش های تخصصی خود در حوزه پزشکی داخلی و سرطان شناسی را در دانشگاه جانز هاپکینز و انستیتو سرطان دانا فاربر گذرانده است. جی کالین آزمایشگاه تحقیقاتی خود را در انستیتو سرطان دانا فاربر تاسیس کرد و در سال 2002 میلادی به درجه استاد کامل در دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد نائل شد. این محقق همچنین از سال 1998 میلادی تاکنون محقق موسسه پزشکی هیوگز است.

برندگان نهایی نوبل شیمی در سال 2019 را بشناسید

سر پیتر جی راتکلیف (Sir Peter J. Ratcliffe) در سال 1954 میلادی در لانکاشایر انگلیس متولد شد. او در کالج گانویل و کایوسدانشگاه کمبریج پزشکی خواند و آموزش تخصصی خود را در حوزه نفرولوژی دانشگاه آکسفورد گذارند. او یک گروه تحقیقاتی مستقل را در دانشگاه آکسفورد تاسیس کرد و در سال 1996 میلادی استاد کامل شد. راتکلیف مدیر تحقیقات بالینی در موسسه فرانسیس کریک لندن و عضو موسسه تحقیقات سرطان است.

گرگ ال سامنزا (Gregg L. Semenza) در سال 1956 میلادی در نیویورک متولد شد و مدرک کارشناسی خود در رشته زیست شناسی را از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. او مدرک دکتری خود را از دانشکده پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا گرفت و در سال 1984 میلادی به عنوان متخصص اطفال در دانشگاه دوک آموزش دید. این دانشمند آموزش های پس از دکتری خود را در دانشگاه جانز هاپکینز گذراند و در همان جا یک گروه تحقیقاتی مستقل را راه اندازی کرد. سامنزا در سال 1999 میلادی در دانشگاه جانز هاپکینز استاد کامل شد و از سال 2003 تاکنون مدیر برنامه تحقیقات عروقی در دانشگاه جانز هاپکینز است.

اکسیژن چگونه ما را نجات می دهد؟

این استاد بیوشیمی دانشگاه تهران در ادامه درباره ارتباط کار سه برنده جایزه نوبل پزشکی 2019 گفت: کار سه برنده امسال نوبل پزشکی کاملا جدا از هم بوده است. آقای سمنزا از دهه 90 در این زمینه کار می کرده است. ایشان پروتئینی که در مرکز این رخداد های سلولی و بیوشیمیایی مربوط به حس اکسیژن واقع شده است، ایشان اولین بار در سال 1995 گزارش کرده است. آقای راف کلیپ هم کارش مشابه آقای سمنزا بوده و اتفاقی در سال 2019 با هم جایزه نوبل را برده اند.

حبیبی رضایی در بخش دیگری از صحبت هایش درباره موضوع و اهمیت پژوهش های این سه برنده نوبل پزشکی امسال گفت: اکسیژن همه می دانند که اهمیت دارد. اما اینکه سلول ها تغییرات این مولکول را چطور می توانند بفهمند، موضوع جایزه نوبل است. در واقع اینکه چه چیزی باعث می شود سلول های بدن ما با کم و زیاد شدن اکسیژن در بدن ما تطبیق بدهند.

اکسیژن هم کمبودش خطرناک است، هم زیاد بودنش. محور اصلی جایزه نوبل این بوده که سلول ها چطوری می توانند تغییرات اکسیژن را درک و حس کنند و خودشان را با آن تطبیق بدهند. در بیانیه نوبل هم اشاره شده که ما می دانیم که اکسیژن حیاتی است، ولی این سه نفر فهمیده اند که اکسیژن چگونه حیاتی است! آشنا شدن با مکانیزم های تنظیم و تطابق با کمبود اکسیژن می تواند برای دارو های مبارزه با سرطان راهگشا باشد. این جایزه نوبل اولین جایزه مرتبط با اکسیژن نیست. اولین جایزه نوبل مرتبط با موضوع با اکسیژن در سال 1932 اهدا شده است.