چرا ساره بیات این قدر تکراری شده؟!

به گزارش مجله عکسها، روزنامه خراسان: سریال دل به کارگردانی منوچهر هادی که این روز ها در شبکه نمایش خانگی، در حال توزیع است، از همان ابتدا از نظر ریتم کُند قصه، مورد انتقاد های فراوانی قرار گرفت و در همین صفحه هم مفصل به آن پرداختیم، اما گذشته از قصه و فیلم نامه، یکی از ایرادات این مجموعه، بازی ضعیف ساره بیات در نقش یکی از شخصیت های اصلی داستان یعنی رستا است. معمولاً وقتی نام این بازیگر به میان می آید، کاراکتر راضیه در فیلم جدایی نادر از سیمین به خاطرمان می آید که با توانایی ویژه اصغر فرهادی در بازی دریافت از بازیگران، نقطه درخشانی را در کارنامه ساره بیات رقم زد، اما این بازیگر در ادامه جهت اوج را طی نکرده و در سال های اخیر با فیلم هایی، چون هزارتو، اتاق تاریک و سریال عاشقانه، در نقش شخصیت های مشابهی دیده شده است. او با حضور تازه اش در نمایش خانگی هم نتوانسته به موفقیت ویژه ای دست یابد.

چرا ساره بیات این قدر تکراری شده؟!

افسرده یا سرد و بی تفاوت؟

رستا در سریال دل، در شب عروسی خود با فردی که به او علاقه مند است، دزدیده می شود و مورد تعرض قرار می گیرد. این اتفاق تأثیرات بدی در روح و روان او می گذارد و دچار مسائلی می شود. بازی در نقش چنین شخصیتی که دچار مسائل عصبی و افسردگی شده، کار آسانی نیست و ساره بیات هم به خوبی از پس آن برنیامده است. او تلاش می کند تا با نحوه ادای کلماتش که هیچ انرژی و حسی در آن وجود ندارد، افسرده و از نظر روحی آسیب دیده به نظر برسد، تا حدی که گاهی دیالوگ هایش درست شنیده نمی شود! اما در این تلاش پیروز نیست و چنین حسی را به مخاطب القا نمی کند. او با بازی تصنعی و غیرقابل باور، در نشان دادن حالت های عصبی که پس از اتفاق شب عروسی دچار شده هم پیروز نیست و تماشاگر را آن طور که باید تحت تأثیر قرار نمی دهد، در صورتی که این نقش آن قدر ظرفیت دارد که احساسات مخاطب را برانگیزد.

بازی یکنواخت و غیرقابل باور

چهره ساره بیات و حالت های حسی او در نقش رستا، در طول سریال از لحظه ای که آن اتفاق وحشتناک برای او رخ می دهد تا مدتی بعد که به شکل های مختلف با تبعات آن درگیر است، تقریباً یکسان است. او به جای این که به تناسب موقعیت های مختلف در قصه، ناراحت، خشمگین، نگران یا ترسیده به نظر برسد، در بیشتر لحظات سرد و بی تفاوت است. البته که ماجرای تعرض باعث شده شوک بزرگی به رستا وارد شود و بعضی از لحظات خاص سریال نیز این چهره سنگی را می طلبد، اما بیات در طول سریال بیشتر همان طور سرد و خالی از هرگونه احساس به نظر می آید و آن شوک زدگی تأثیر خودش را نمی گذارد. او در برخورد با مهران هم که قرار است وانمود کند به او علاقه دارد تا به هدفش که اعتراف دریافت از او درباره شب عروسی است برسد، نمی تواند حس دوگانه عشق ساختگی و نفرت را نشان بدهد و حتی لحظه ای مخاطب را که هنوز نمی داند چرا رستا به سمت مهران آمده، فریب نمی دهد. در واقع بازی او هیچ اوج و فرودی ندارد و در طول قسمت های گذشته بسیار یکنواخت بوده است.

تکرار پشت تکرار

ساره بیات پیش از این در سریال عاشقانه و فیلم های هزارتو و اتاق تاریک، نقش زنی را بازی کرده بود که به بهانه اتفاق خاصی در زندگی اش با همسر خود درگیر بود، در هزارتو و اتاق تاریک بر سر ماجرایی که به فرزندش مربوط می شد با همسرش اختلاف داشت. او در عاشقانه به دلیل این که تصور می کرد زنی را که با همسرش در ارتباط است، کشته است ضعیف و افسرده شده بود، در هزارتو به دلیل گم شدن فرزندش عصبی بود و در اتاق تاریک هم، چون تردید داشت که فرزندش مورد آزار و اذیت قرار گرفته از لحاظ روحی به هم ریخته بود.

تقریباً وجه اشتراک همه این کاراکتر ها با شخصیت رستا در سریال دل، افسردگی و عصبی بودن است و البته ساره بیات هم با تکرار خودش و بازی یکنواختش، به این شباهت و تکراری بودن نقش ها دامن زده است. گرچه او در دل برخلاف هزارتو، اتاق تاریک و عاشقانه، مادر نیست، در شرف ازدواج است و آسیب روحی اش به دلیل مشکل شخصی بوده است، اما باز هم فاصله چندانی از نقش های قبلی اش ندارد و از جلد آن زن آشفته و افسرده بیرون نیامده است.

منبع: برترین ها
انتشار: 31 مرداد 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: 3napix.ir شناسه مطلب: 1173

به "چرا ساره بیات این قدر تکراری شده؟!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چرا ساره بیات این قدر تکراری شده؟!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید