فرهاد قرار نیست همواره کوهکن باشد

به گزارش مجله عکسها، خبرنگاران/بوشهر عده ای برای رسیدن به موفقیت معتقدند پله ها را یکی یکی باید بالا رفت، عده ای دیگر در پی آسانسوری هستند تا ره صد ساله را یک شبه بروند. اما اینجا در روستای کوهستانی کوهچر شهرستان جم استان بوشهر، فرهاد قصه ما راستا 8 کیلومتری را با الاغ طی می نماید تا خود را به رفقای هم مدرسه ای و هم بازی های خردسالش برساند.

فرهاد قرار نیست همواره کوهکن باشد

چندی پیش تصاویری در فضای مجازی منتشر شد که نشان می داد، فرهاد قرار نیست همواره کوهکن باشد و در پی شیرین دختری با چنان وصف، فرهاد کوچک قصه ما، بزرگ مردِ عاشقی ست که روزانه جهت پر پیچ و خم و کوهستانی را طی می نماید تا به مدرسه برسد.

این دانش آموز مستعد کلاس چهارم ابتدایی چهارمین سالی ست که این جهت را با الاغ می رود، از کوهستان های روستای کوهچِر که در قسمت غربی پالایشگاه فجر جم قرار گرفته است حرکت می نماید تا خود را به دبستان شهید رستمی برساند.

به گزارش خبرنگاران، خانواده آقا فرهاد از عشایر کوچ رو هستند و نیمه دوم سال را در کوهستان زندگی و روزگار را در یورت سپری می نمایند (چادرهایی که به عنوان خانه استفاده می گردد و در مواقع لزوم جمع می شوند).

دوست دارم در آینده پلیس شوم

فرهاد عبدالهی در گفت وگو با خبرنگاران با بیان اینکه یک خانه در روستا داریم و یک خانه در کوهستان، اظهار می نماید: چون پدرم دامدار است برای اینکه در فصل پاییز و زمستان حیوانات می توانند از مراتع تغذیه نمایند، این فصل ها را در خانه کوهستانی که در واقع چادرهای مان است و تابستان ها را در خانه روستا سپری می کنیم.

وی با اشاره به اینکه خانه کوهستانی مان جهت ماشین رو ندارد و تنها با مال می توانیم رفت و آمد کنیم، ادامه می دهد: از کلاس دوم ابتدایی جهت خانه تا مدرسه را با الاغ می روم، قبل تر یک الاغ دیگر داشتم اما چون پیر بود آن را فروخته و تازه خریدم.

این دانش آموز کلاس چهارمی با بیان اینکه 10 خواهر و پنج برادر دارم، تصریح می نماید: همه خواهر و برادرانم در شهر زندگی می نمایند تنها یکی از خواهرانم به نام فریبا پیش ما زندگی می نماید، او 15 سال دارد و تاکلاس ششم بیشتر درس نخوانده است.

فرهاد قصه ما با اشاره به اینکه یکبار در جهت از الاغ افتادم و کمی دستانم زخمی شد اما مشکل خاصی نبود، اضافه می نماید: از خانه تا مدرسه یک ساعت و 30 دقیقه در جهت هستم به همین دلیل ساعت شش و 10 دقیقه از خانه راه می افتم و ساعت هفت و 40 دقیقه به مدرسه می رسم، الاغم را به درختی بیرون از مدرسه می بندم و وارد مدرسه می شوم.

وی بابیان اینکه تا کنون همه نمراتم خیلی خوب بوده است، اضافه نمود: چون تعداد دانش آموزان مدرسه مان کم است در روزهای کرونایی مدرسه مان حضوری برگزار می شد به همین دلیل گوشی و تبلتی ندارم.

این دانش آموز روستای کوهچِر با بیان اینکه دوست دارم در آینده پلیس شوم، خاطر نشان می نماید: مدرسه و کلاسمان را دوست دارم، ویدئو پرژکتور هم داریم اما کامپیوتر وجود ندارد که بتوانیم از آن استفاده کنیم.

دو سال بود می خواستم از فرهاد عبدالهی عکس بگیرم

به گزارش خبرنگاران، این روزها آقای بهنام رجایی نسب که وظیفه مدیریت و تدریس همزمان را برعهده دارد، به دلیل شکستگی پا امکان حضور در مدرسه را ندارند و در غیاب این معلم، آقای نصیری راهبر آموزشی و تربیتی شهرستان جم (معلم راهنمای قدیم) با دل و جان به کار در مدرسه شهید رستمی مشغول است.

علی نصیری که خود کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی دارد با سابقه 31 سال خدمت، سالیان زیادی را در دوره ابتدایی کارنموده است، این روزها با تمام وجود برای پر کردن جای معلم کوشش می نماید.

وی که خود تصاویر فرهاد را گرفته و در فضای مجازی منتشر نموده است در گفت وگو با خبرنگاران با بیان اینکه فرهاد عبدالهی دانش آموزان مستعد و ممتاز مدرسه شهید رستمی است، اظهار می نماید: در مدت 2 سال که راهبر آموزشی در این منطقه رفت وآمد می کردم متوجه شدم که فرهاد عبدالهی جهت خانه تا مدرسه را با الاغ می رود، برایم جالب بود از این رو دوست داشتم از او عکسی بگیرم تا بالاخره چند روز پیش شرایط فراهم شد.

راهبر آموزشی و تربیتی شهرستان جم اضافه می نماید: عکس را در گروه راهبران استان بوشهر منتشر کردم و با استقبال همکاران روبه رو شدم.

نصیری عنوان می نماید: تعداد 7 دانش آموز(6 پسر و یک دختر) مدیر آموزگار است در این مدرسه تمام پایه تحصیل می نمایند.

به گزارش خبرنگاران، فاصله شهرستان جم تا روستای کوهچر حدود 30 کیلومتر است که از روستای آبگرمک با جهتی پرپیچ و خم و کوهستانی می گذرد.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 16 دی 1400 بروزرسانی: 16 دی 1400 گردآورنده: 3napix.ir شناسه مطلب: 2017

به "فرهاد قرار نیست همواره کوهکن باشد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "فرهاد قرار نیست همواره کوهکن باشد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید