دلایل عدم رشد بخش خصوصی
به گزارش مجله عکسها، در اقتصاد ایران نیز اگر زیرساخت های اقتصاد تعریف شود و فضای اقتصاد به نحوی باشد که بخش خصوصی بتواند فعال و در راستا رشد باشد مدام کیک اقتصادی کشور بزرگ می شود و دولت ها از محل سهم حقیقی خودشان که همان اقتصادیات است، درآمد کسب می کنند و هزینه های خود و کشور داری را پوشش می دهند. از این رو، اگر در یک اقتصاد صحیح و مبتنی بر مبانی علمی که فضای کسب و کار درستی دارد، هر بخش از دولت و مجلس تا بخش خصوصی در جایگاه صحیح خود باشند، کیک اقتصادی با تکیه بر توان بخش خصوصی بزرگ تر می شود و دولت هم از این کیک استفاده می کند. البته در این میان یک اتفاق مثبت دیگر نیز رقم می خورد و آن هم ایجاد فرصتی برای سهم داشتن اقشار پایین جامعه در رشد اقتصادی و ایجاد درآمد ملی است. به عبارت دیگر از حضور بخش خصوصی در اقتصاد، غیر از طبقات متوسط که بخش خصوصی هستند، طبقات پایین جامعه نیز از این فرصت بهره می برند و با کار ایجاد شده و رونق تولید، جزو فعالان اقتصادی قرار می گیرند. این رویه ای است که جز با فرصت دادن به بخش خصوصی ممکن نیست. لذا اگر می خواهیم اقتصاد به سمت توسعه، رونق و بزرگ شدن کیک اقتصادی، افزایش قدرت خرید مردم و کنترل تورم برود، باید به بخش خصوصی فرصت حضور بدهیم. اگر دولت ها اجازه دهند و خودشان را عقب بکشند و به دنبال فعالیت های رگولاتوری باشند، می توان این فرصت را ایجاد کرد که با کمک بخش خصوصی شاخص های اقتصادی را بهبود بخشید.
با ما همراه باشید و درباره ساعت اینترنتی بیشتر بدانید.
در جامعه ما به دلیل تورم دورقمی، مسائل شبکه بانکی، واقعی نبودن اقتصاد و سرکوب قیمت ها و عدم حمایت در صادرات و در یک کلام ناصحیح بودن زیرساخت ها که ریشه آن وابستگی اقتصاد به نفت است و از دهه های گذشته وجود داشته، بخش خصوصی توان تنفس ندارد و در فضای کسب و کار مناسب نمی تواند رشد کند. بخش خصوصی در این اقتصاد نقش چندانی نداشته و دولت به صورت مداوم بزرگ و بزرگ تر شده و ما حتی شاهد هستیم که در بحران ها و تحریم ها که دولت از محل درآمدهای نفت عایدی چندانی ندارد، بازهم این حرکت به سمت اقتصاد غیرنفتی و کمک دریافت از بخش خصوصی جدی نیست و نگاه دولت به اقتصاد، مالک گونه است. حال اگر قرار باشد سهم و نقش بخش خصوصی را در اقتصاد تقویت کنیم لازم است که سهم بخش خصوصی در اقتصاد را از 15 الی 20 درصد به حداقل 50 درصد در فاز اول افزایش دهیم. باید تصمیمات اشتباه و عوامل این نابسامانی را اصلاح کنیم. به طور مثال زیرساخت های اقتصاد کلان را اصلاح کنیم و تورم را به نحوی کاهش دهیم؛ نقدینگی را به سمت تولید و فعالیت های اقتصادی سوق دهیم. زمانی که نقدینگی در تولید می آید، موتور تولید با کمک بخش خصوصی روشن می شود و این مسأله با ثروت آفرینی واقعی به خودی خود تورم را کاهش خواهد داد. لذا برای آنکه شرایط بهتر شود، باید سیاست های غیرتورمی مثل انتشار اوراق و جلوگیری از استقراض دولت از بانک مرکزی انجام شود. نقدینگی به سمت تولید برود و فضای کسب و کار بهبود یابد. رقابت پذیری بیشتر شود و بخش خصوصی در محیط رقابتی و نه رانتی رشد کند. نظام بانکی از بخش خصوصی حمایت کند و منابع لازم را در اختیار بخش خصوصی واقعی قرار بدهد. ازهمه مهمتر، برای آنکه موتور مولد تولید و بخش خصوصی کار کند، لازم است که بازارسازی در خارج از ایران انجام شود. بازار ایران برای پویا شدن تولید و بخش خصوصی کافی نیست، باید روابط بین الملل خوبی داشته باشیم و سیاست ها و پروتکل ها بر مبنای توسعه اقتصادی باشد. و در آخر، باید به حرف بخش خصوصی گوش داد و در تصمیم سازی ها نقش بخش خصوصی را بالا برد تا دولت با کمترین اشتباه، سیاست هایی برای بزرگ شدن کیک اقتصاد کشور اتخاذ کند.
منبع: اتاق بازرگانی ایران