امام سجاد(ع)، کوهی پایدار و منشاء ایمان و پرچم دار کلمه لا اله الا الله - مجله عکسها

محمدرضا سلمانی عبیات پژوهشگر تاریخ اسلام در گفت وگو با خبرنگار از ، با بیان اینکه امام سجاد(ع) در 5 شعبان سال 38 هجری در مدینه منوره به جهان آمد، گفت: در دامان امام حسین (ع) تعالیم اولیه اهلبیت علیهم السلام را آموخت و 2 سال از خلافت امیرالمومنین علی (ع)، 12 سال از امامت امام حسن (ع) و 23 سال نیز در کنار پدر زندگی کرد.

او با بیان اینکه امامت امام سجاد 34 سال به طول انجامید اضافه نمود: ایشان دوران خلافت خلیفه اموی را نیز تجربه کرد.

سلمانی عبیات بیان داشت: امام سجاد (ع) خلافت یزید بن معاویه معاویة بن یزید مروان حکم عبدالملک مروان و ولید بن عبدالملک مروان را در دوران امامت خود سپری کرد.

حضرت زین العابدین (ع)، کوه راسخ و منشاء ایمان

این پروهشگر تاریخ اسلام با اشاره به اینکه زندگی امام سجاد (ع) به راستی با مصیبت های متعددی همراه بود و ایشان در طول زندگی بر همه این مصیبت ها فائق آمدند، توضیح داد: این امام بزرگوار به رغم همه مصیبت ها همیشه همچون کوهی راسخ و منشاء ایمان و پرچم دار کلمه لا اله الا الله در بین جامعه بودند.

او با اشاره به اینکه سال های نخستین زندگی امام سجاد (ع) در حالی شروع شد که با شهادت جانسوز امیرالمومنین (ع) مصادف بود، گفت: سال های پر فراز و نشیب به امامت امام حسن (ع) در دوران نوجوانی ایشان واقع شد و این موضوع باعث شد که ایشان از این دوران با خطا های مکرر بنی امیه روبرو شود.

محمدرضا سلمانی عبیات با اشاره به اینکه امام سجاد (ع) تنها 23 سال داشت که با فاجعه های بزرگ روبرو شد، ادامه داد: شهادت امام حسین (ع)، برادران، عمو ها و عموزاده هایش را در حالی دید که در بستر بیماری سختی قرار داشت.

او با بیان اینکه برعهده دریافت بار سنگین امامت و زعامت امت اسلامی در حالی بر دوش امام زین العابدین (ع) نهاده شد که ایشان و تعدادی از زنان اهلبیت به اسارت برده شده بودند گفت: مادر ایشان بنا بر نقل شیخ مفید در کتاب الارشاد جلد 2 صفحه 137 و شیخ صدوق عیون الاخبار جلد 2 صفحه 128 شهربانو دختر یزدگرد پادشاه ایران است.

امام سجاد (ع) 20 سال بر مظلومیت پدرش اشک ریخت

این کارشناس تاریخی با بیان اینکه شیخ صدوق در کتاب خصال و در روایتی به نقل از امام باقر (ع) آورده است که فاجعه کربلا امام سجاد را بسیار تحت تاثیر قرارداده بود و ایشان در رثای پدرش و یاران با وفایش بسیار می ترسید، اضافه نمود: در این روایت آمده است؛ على بن الحسین (زین العابدین) (ع) در شبانه روز، هزار رکعت نماز مى خواند... و بر پدرش حسین علیه السلام به مدّت 20 سال گریست. هیچ گاه غذایى در برابرش گذاشته نشد، مگر این که گریست، تا جایى که یکى از غلامانش به ایشان گفت: اى پسر پیامبر خدا! آیا وقت آن نرسیده که اندوهت به انتها برسد؟ به وى فرمود: واى بر تو! یعقوبِ پیامبر، 12 پسر داشت که خدا یکى از آن ها را از او پنهان کرد؛ ولى چشمانش از کثرت گریه بر یوسف سفید شد و موهایش از اندوه سفید شد و کمرش از غمْ خمید، در حالى که پسرش زنده بود. من، پدر و برادر و عمو و 17 تن از خانواده ام را دیدم که در اطرافم کشته شدند. چگونه اندوهم انتها پذیرد؟

وی با اشاره به رسالت بزرگ این امام بزرگوار در تبیین فاجعه کربلا و ماهیت خبیث دستگاه بنی امیه به اعلام کرد: راهبرد امام (ع) در 2 بخش قابل آنالیز است، نخست آن که امام به عنوان یکی از شاهدان عینی فاجعه کربلا بسیاری از تبادل نظر ها و رخداد های مهم ما آن روز ها و شب ها را نقل نموده اند.

محمدرضا عبیات نقل صحیح و در عین حال دقیق حوادث عاشورا از سوی امام سجاد (ع) را موجب تعبیر واقعیت ها و نقش بر آب کردن ادعا ها تبلیغات سوء بنی امیه دانست و اذعان داشت: رسالت امام سجاد (ع) در 2 شهر کوفه و شام بسیار مهم و حائز اهمیت است، زیرا که خطبه های امام نقش مهمی در بیداری مردم به خواب رفته و دشمنان جهان زده شد.

بیماری امام (ع) در روز عاشورا جزئی از الطاف خفیه الهی

این پژوهشگر تاریخ اسلام با عنوان این که بنا بر نقل شیخ مفید. در کتاب الارشاد جلد 2 صفحه 114 امام سجاد در کربلا با بیماری شدیدی در معده درگیر بود اظهار کرد: این بیماری جزئی از الطاف خفیه الهی بوده است تا اینکه امام سجاد (ع) به عنوان ودیعه الهی موجب استمرار راه امامت کردند.

او با اشاره به خطبه امام سجاد (ع) در شهر کوفه و در میان مردم کوفی توضیح داد: امام (ع) در این خطبه ضمن معرفی خود و صندلیشان به آنالیز نقش کوفیان و نقش آنان در فاجعه کربلا و ظلم آن ها در حق اهل بیت و به ویژه امام حسین (ع) می پردازد.

عبیات خطبه های به امام سجاد (ع) را در شام دقیق، زیبا و کوبنده توصیف کرد و گفت: امام در این خطبه با اشاره به صندلی ویژه خود و اهل بیت پیامبر (ص) نسبت به امویان، دربخشی از آن و با استناد به بخشی از قسمت های اذان همانگونه که علامه مجلسی ذکر نموده است، هنگامى که مؤذّن گفت: أشهد أنّ محمّدا رسول اللّه، على بن الحسین علیه السلام از بالاى منبر به سوى یزید، رو کرد و فرمود: اى یزید! این محمّد، جدّ من است یا تو؟ اگر ادّعا کنى که جدّ توست، دروغ گفته اى، و اگر بگویى جدّ من است، پس چرا خاندانش را کُشتى؟!

این کارشناس تاریخ تشیع با توجه به ویژگی های حاکمیت سیاسی دوران امام سجاد (ع) اعلام کرد: پس از شهادت امام حسین (ع) و حکومت اموی هیچگاه روی خوشی از جهان ندید و آن یزیدی که رویای یک امپراتوری را که در ذهن می پروراند هر روز در باتلاق جهل خود بیشتر فرو می رود و دست به اقدامات وحشیانه دیگری همچون آتش زدن کعبه و واقعه فاجعه بار حره زد.

او اختلافات خونین بین زبیریان و مربیان از یک سو و کوشش مروانیان برای رسیدن به خلافت از سوی دیگر را به شرایط پیچیده سیاسی آن موقع توصیف کرد و اضافه نمود: همین ناآرامی های سیاسی امام سجاد (ع) دست به انقلابی فکری فرهنگی و عقیدتی در بیان مردم و به ویژه شیعیان زد پایه های فرد و درک علمی آنان از مفاهیم اسلامی و شیعی تبیین می شود.

این نویسنده و پژوهشگر تاریخ تشیع با بیان اینکه می توان گفت نهضت علمی امام سجاد در بهترین زمانی رخ داد که تا پیش از آن شیعیان به دلیل دشمنی بیش از حد بنی امیه حتی مناسک اصلی را نیز به دست فراموشی سپرده بودند و از ابراز تشییع خود ترس جدی داشتند ادامه داد: تبیین مبانی فقهی تفسیر آیات و روایات اهل بیت به گونه ای توسط آن امام ادامه یافت که بنابر نظر شیخ باقر شریف قریشی در کتاب زندگی امام زین العابدین بیش از 160 شاگرد از بزرگان امام همام تعلیم و تربیت یافتند.

صحیفه سجادیه، نگینی به یادگار مانده از امام سجاد (ع)

محمدرضا عبیات با اشاره به صحیفه سجادیه به عنوان برترین کتاب ادعیه که دارای مضامینی مختلف از جهت ابعاد سیاسی اجتماعی و مالی است، اضافه نمود: امام سجاد یاور مظلومان و همراه فقیران و تهی دستان بود به گونه ای که ابن عساکر تاریخ دمشق و خیرالدین زرکلی در العلام آورده اند که تعدادی از مردم مدینه در رفاه زندگی می کردند، ولی نمی دانستند که این وسائل زندگی و خوراک شان از کجا تأمین می شود. وقتی علی بن حسین از جهان رفت، کسی که شبانه می آمد و پشت درب آن ها غذا و وسائل زندگی می گذاشت و می رفت را نیافتند.

او در انتها اضافه نمود: مرحوم کفعمی در مصباح می نویسد، حضرت امام سجاد (ع) در محرم سال 95 هجری با زهری که به دستور هشام بن عبدالملک بدو خوراندند مسموم شد، مشهور بین اصحاب این است که ولید بن عبدالملک به تحریک برادرش هشام بن عبدالملک (لعنت الله علیهم) امام را مسموم کرد. امام صادق (ع) فرمود: علی بن الحسین در 57 سالگی در سال95هجری وفات یافت و در قبرستان بقیع مدفون است و بعد از امام حسین 35 سال زندگی کرد.

گ