دست نوشت برای بارسا ، مرارت خرد کردن یک حریف - مجله عکسها

دوئت های مسی- آلبا خاطره پررنگ از بازی سلتا

محمد قراگزلو

یک)احتمالا قرار بود همه چیز خوب پیش برود.رسیدن آنی به ریتم و ضرباهنگ دلخواه در کمترین زمان ممکن، تحت فشار گذاشتن حریف، خلق موقعیت های متعدد و در نهایت یک برد خانگی راحت.آغاز این داستان خوب بود اما همه چیز آنطور که ایده آل بارساست پیش نرفت.حالا دیگر برایمان عادی شده که ببینیم در این فصل همه چیز آنطور که بارسا می خواهد پیش نمی رود و گاهی باید به خاطر برد و سه امتیازی که شما را در بالای جدول نگه می دارد خوشحال بود و کمتر به جزئیات فکر کرد.این از آن دست بازی هایی بود که والورده باید از بردش خوشحال باشد و البته غیر از اینکه نخواهد بازی درخشان حریف را به اندازه ای که باید مثبت جلوه دهد همچنان برای بالا بردن کیفیت تیمش در فاز حمله و دفاع کوشش کند.

دو)بارسا خیلی زود به گل رسید و بخش اول مسیری که باید در خانه طی می کرد را رفت .حتی تا سرانجام نیمه نخست همه همه چیز خوب بود و گل دوم دقیقه آخر می توانست بکاپ مناسبی برای پیروزی باشد اما کم کم یادمان افتاد لالیگای 2019-2018 عجیب ترین فصل تاریخ این لیگ است و این ویژگی دامن بارسا و دیگر مدعیان قهرمانی را رها نخواهد کرد.این فصل قرار است همه بردها سخت باشد حتی آنهایی که با اختلاف گل و کلین شیت به دست می آید.بازی هفته قبل مقابل لوانته را مرور کنید که چطور حریف بارسا 5 گل خورد اما تا لحظه سرانجامی تیم والورده را راحت نگذاشت و حالا نوبت سلتا بود که نقش اش را درست و کامل ایفا نماید.سلتایی که در خانه خود یک کابوس برای بارسا بوده و حالا در نوکمپ هم تیم منسجم و همه چیز تمامی به نظر می رسید.

سه)آمار آخر بازی شگفت انگیز است.با استناد به آمار سایت رسمی لالیگا بارسا در مالکیت توپ تنها برتری حدودا سه درصدی نسبت به رقیبش داشته(51.6 به 48.4) و به عبارت دیگر می توان گفت سلتا در نوکمپ همپای بارسا بازی نموده و پا پس نگذاشته است.این اتفاق در نیمه دوم و از همان لحظات نخست به شکلی پررنگ دیده شد و غیر از مقاطعی در طول مسابقه تداوم داشت.عجیب اینکه حتی تغییرات والورده در میانه میدان تیمش هم تغییر چندانی در این روند ایجاد نکرد.اختلاف تنها 7 پاس بین بارسا و سلتا(547 به 540) هم نشانه دیگری از بازی فوق العاده مالکانه نماینده ویگو در نوکمپ بود تا یادمان بیاورد لالیگای مخوف هرهفته برای والورده و تیمش نقشه شکست کشیده است و فقط لطف ستاره ها و نبوغ آنهاست که کشتی بلوگرانا را از این طوفان های کوچک به سلامت بیرون می کشد.فکت دیگری از این آمارها به تعداد خطاهای بازی مربوط می گردد که حکایت از برهم خوردن معادلات همیشگی لالیگا و برتری بی چون و چرای بارسا بر حریفانش دارد .اینجا تعداد خطاها بسیار نزدیک به هم (14 به 15) ثبت شده و ظاهرا دیگر قرار نیست فقط بازیکنان حریف در پی متوقف کردن ستاره های باتکنیک بارسا باشند و گاهی استارهای گرانقیمت والورده هم برای رسیدن به سه امتیاز باید ریتم بازی حریف را خراب نمایند .بله، این شبیه فلسفه بارسا نیست اما در فصلی که دیگر مقابل تیم بیستم جدول لالیگا هم نمی توان به بردی راحت اندیشید چه کار می گردد کرد؟

چهار)شنبه شب سلتا یک حریف واقعی برای بارسایی بود که در تمام طول مسابقه برای خرد کردن و از نفس انداختنش مرارت زیادی کشید و عجیب اینکه حتی بعد از ثبت دو گل در نیمه نخست موفق به این مهم نشد.سلتا فقط دو شوت کمتر از بارسا زد(11 به 9) و با اینکه تنها یک بار دروازه تراشتگن به شکلی جدی تهدید شد اما تا سوت سرانجام شبیه تیم های بازنده و سرافکنده نبود.

پنج)مصدومیت یاگو آسپاس یکی از بهترین گلزنان لالیگا و ستاره سلتا در همان آغاز نیمه دوم تا حدود زیادی به ثبت کلین شیت بارسا و رسیدن به سه امتیاز در این مسابقه خانگی یاری کرد اما اتفاق ویژه در زمان بیرون رفتن این بازیکن از زمین رقم خورد.آسپاس یکی از اعضای تیم ملی اسپانیاست و انگار برای کاتالان ها هم چهره ای ملی به حساب می آید پس تشویق همه جانبه او درهنگام ترک زمین می تواند یک نکته ویژه در خود داشته باشد که تیم ملی اسپانیا تیم کاتالان ها هم هست و نمی گردد به ستاره ای مثل آسپاس احترام نگذاشت و برایش کف نزد.

شش)بارسا برای چهارمین مسابقه متوالی در لالیگا گل نخورد و این می تواند بعد از یک آغاز فاجعه بار در ثبت رکوردهای منفی دفاعی ، فوق العاده امیدوار نماینده باشد.در ثبت این کلین شیت سازمان دفاعی بارسا منظم و موثر عمل کرد.غیر از عملکرد قابل قبول سه هافبک بارسا(راکیتیچ،بوسکتس و ویدال)هر چهار مدافع بارسا فوق العاده بودند و البته پیکه در ادامه مسیر درخشانی که طی دو ماه اخیر طی نموده نمایشی بی نقص ارائه داد تا دفاع بارسا شبیه به روزهای خوبش در فصل گذشته به نظر برسد.دفاعی که فعلا با یک خرید تقویت شده و بعد از دوری طولانی مدت اومتیتی و مصدومیت های متوالی فرمالن قرار است پشتوانه ای روی نیمکت داشته باشد.

هفت)با تماشای هفتگی مسابقات بارسا نمایش زوج مسی - آلبا بیشتر از هر چیز شما را شگفت زده می نماید.اینکه این همه هماهنگی از کجا می آید و چطور می گردد مدافع چپی با شعاع حرکتی حدودا100 متری همواره پای ثابت کارهای ترکیبی با مسی برای فتح دروازه رقبا باشد؟اصلا چطور می گردد که مسی جلوتر از دمبله یا حتی سوارز ، آلبا را می بیند و در پاسخ گلسازی های او بعضا برایش لقمه می فرستد؟نباید فراموش کنید آلبا - که تقریبا هیچ بازی ضعیفی در این فصل از او ندیده ایم - برای سوارز هم در این مسابقه لقمه ای فراهم کرد که از بد حادثه تعداد گل های لوئیزیتو بالاتر نرفت تا همه دوئت های لئو- آلبا را از این بازی به خاطر بسپارند.